Упокојување на свети Јован Богослов
Светилен.
Како девствен по душа и по тело, блажени, Словото те избра, Богослове девственику, и те направи чудесен писател и слуга на Неговото божество, кој и од земјата се претстави, без да умреш, но жив за Бога, и бесмртен пребивајќи.
Тропар, глас 2.
Апостоле Христов, возљубен од Бога, побрзај да ги избавиш луѓето беспомошни; Оној што те прими на своите гради, ќе те прими и кога за нас ќе Го помолиш; Него моли Го, Богослове, да ја растера маглата на паганството, просејќи мир за нас и милост голема.
Кондак, глас 2.
Твоето величие, девственику, кој може да го прикаже, зашто ти точиш чудеса и излеваш исцеленија, и се молиш за душите наши, како богослов и Христов пријател.
Свети Јован Богослов, апостол и евангелист
Син на рибарот Заведеј и на Саломија, ќерка на праведниот Јосиф.
Повикан од Господ Исус, Јован веднаш го остави татка си и мрежите рибарски и заедно со својот брат Јаков тргна по Христа. И оттогаш повеќе не се одвојуваше од својот Господ до самиот крај.
Со Петар и Јаков присуствуваше при воскреснувањето на Јаировата ќерка и на Перображението на Господ на Тавор.
На Тајната Вечера ја положи главата на градите Исусови.
Кога сите други го оставија распнатиот Господ, Јован заедно со Богородица остана под Крстот.
На заповед од Господ тој потоа ѝ беше како син на Пресветата Дева и грижливо ѝ служеше и Ја чуваше сѐ до Нејзиното успение.
По успението на Пресвета Богородица Свети Јован отиде заедно со својот ученик Прохор да го проповеда Евангелието во Мала Азија.
Најмногу се бавеше и дејствуваше во Ефес.
Со својата вдахновена проповед и со своето чудотворство мнозина ги обрати во христијанството и од темел го расколеба незнабоштвото.
Огорчени, незнабожците го врзаа и го пратија во Рим кај царот Дометијан.
Пред царот беше мачен и биен, но бидејќи не му наштети ни најлутиот отров што му го дадоа да го испие, ни зовриеното масло во коешто го фрлија, царот се исплаши и сметајќи го за бесмртен го испрати на прогонство на островот Патмос.
На тој остров Свети Јован мнозина ги обрати во христијанството со зборови и чуда и добро ја утврди Црквата Божја.
Овде го напиша своето Евангелие и Откровението.
Во времето на царот Нерва, којшто им даде слобода на сите заробени, Јован повторно се упати во Ефес, каде што проживеа извесно време утврдувајќи го таму своето порано започнато дело.
Имаше над сто години кога се престави кај Господ.
Кога потоа учениците му го отворија гробот, не го најдоа неговото тело, но секоја година на 8 мај од гробот исходеше некој ситен прав, миризлив и лековит.
По долгиот многутруден и многуплоден живот на земјата, овој возљубен ученик на Христос и столб на Црквата, се пресели во бесмртната и мирна радост на својот Господ.
Подготви Светланка Трајчева
Source: https://pokajanie.mk/2020/10/08/29586/
