Митрополит Струмички Наум: Молитвен подвиг или беспомошно чекање (13.12.2020)

Example User · 3 years ago

    1 minute, 56 seconds


 3.angeli.so.truba

Молитвен подвиг или беспомошно чекање (13.12.2020 11:22)

Денешново празнично евангелие (Јован 1, 35–51) е уште едно историско сведоштво и конкретен пример на совршена молитвена заедница и однос помеѓу Бог и човекот; сведоштво за исполнета молитва.
Кога Христос му вели на Натанаил: „кога беше под смоквата, Јас те видов“, всушност, му открива Кој го слушал, но и Кој му одговорил на молитвата додека тој се молел под смоквата. А Натанаил со својот одговор: „Рави! Ти си Син Божји, Ти си Царот Израилев!“ – ни открива и ни сведочи дека, во Богочовекот Исус Христос Го препознава Оној Кому се молел и Кого единствено Го барал во молитвата – Синот Божји и Царот Израилев, очекуваниот Месија.


Така, не знам на што попрво да се воодушевувам: дали на посветената  молитва на Натанаил, во која тој Го бара само Него; или на нејзиното совршено исполнување – и како мистично доживување и како лична средба во живо – од страна на Богочовекот Христос?
           Додека во празничното евангелие забележуваме активен однос кон Христос, каде Натанаил молитвено и лично се труди да се сретне со Него, во евангелието од денот (Лука 13, 10–17) забележуваме пасивен однос кон Христос, од страна на жената која била опседната од духот на немоќ осумнаесет години; иако таа нема физичка пречка да дојде и да побара помош од Него.
           Така, мнозина од оние кои многу години поминале во Црква, доколку се искрени со себеси, состојбата на својата душа многу повеќе ќе ја препознаваат во жената опседната од духот на немоќ отколку во молитвениот однос на Натанаил кон Синот Божји. Зошто е тоа така?  
           Демонските помисли на сомнеж и колебливост, што произлегуваат од самољубието и маловерието, како и стравот, несигурноста и безволноста што ги следат таквите помисли – го ослабуваат и изнемоштуваат духот во човекот, и го држат, врзан преку страстите, за овоземното и свиен, односно целосно насочен кон овој свет, како кон веќе „посигурна“ потпора.
           Нема понедостоен начин за човекот – како икона Божја, повикан кон боговподобување, да ја изгуби својата боголикост (во секој поглед) и да ја промаши целта за која е предназначен, од насоченоста и сигурноста во минливото и пропадливото. Од оваа и ваква состојба само Богочовекот Исус Христос може да исцели.


           Господи Исусе Христе, преку Богородица, исцели ги нашите немоќи!


Митрополит Струмички Наум

Извор:

http://www.mpc.org.mk/MPC/SE/vest.asp?id=7360

13ти декември 2020 лето Господово

Source: https://preminportal.com.mk/duhovnost/besedi/23755-molitven-podvig-ili-bespomoshno-chekanje

Share:

Example User

All author posts

Related Posts

Image Description
3 years ago

Треба да вложиме во сега и овде! (Дедо Наум)

Дејствување СЕГА и ОВДЕ Сѐ нешто чекаме да се случи, па да преземеме некакви конкретни чекори кон подобрување на нашиот духовен живот. На пример, подобри услови за молитва. Или, чекаме работите во нашиот живот да станат поедноставни и полесни, па да преземеме нешто, во правец на негово подобрување...

Image Description
3 years ago

Но, Господ како да чека, да си ја дозавршам работата и официјално.. .Митрополит Наум

Со кого може да се разговара и за што (08.11.2020 17:00) Видете што интересно размислување ми кажа еден човек; ќе се обидам што поточно да го парафразирам: Постојат некои непишани правила, со кого и за што може да се разговара. Не можам да ти објаснувам сега опширно, но зборот е сила со к...

Image Description
3 years ago

Митрополит Струмички Наум: На рјеках Вавилонских... (12.09.2020)

 На рјеках Вавилонских... (12.09.2020 14:39)(Основни човечки дарови)Чујте друга парабола! Имаше еден човек домаќин, кој насади лозје, го загради со плот, ископа бунар, направи кула и, откако го предаде на лозарите, си отиде. И кога наближи времето за берење, тој ги испрати при лозарите своите с...